Definitie Continuous Integration
Continuous Integration (CI) verwijst naar een aanpak in softwareontwikkeling waarbij teamleden hun code vaak meerdere keren per dag samenvoegen in een gedeelde codeopslag (repository). Deze codeopslag houdt alle wijzigingen in de codebase bij. Daarnaast gebruiken teamleden het om wijzigingen te delen en controleren.
Het hoofddoel van Continuous Integration is om voortdurend en automatisch wijzigingen in de codebase te integreren, zodat problemen met integratie en conflicten tussen verschillende delen van de code zo snel mogelijk worden opgelost.
Zodra code is samengevoegd en geïntegreerd, start automatisch het bouwproces (de build). Daarna wordt het resultaat getest met behulp van geautomatiseerde testsuites. Eventuele fouten, conflicten of problemen worden hierdoor in een vroegstadium gedetecteerd. Hierdoor zijn teams in staat om snel te reageren en problemen op te oplossen.
Deze aanpak bevordert een meer vloeiende en consistente ontwikkeling van de software. Het vermindert ook de kans op grote integratieproblemen in latere fasen van het ontwikkelingsproces. Daarnaast verhoogt het de kwaliteit van de software.
Continuous Integration is voor veel Scrum Teams een prettige aanpak omdat het bijdraagt aan een iteratieve, incrementele en snelle ontwikkelingscyclus.